Samodzielny montaż zestawu podtynkowego wc nie jest trudny, ale wymaga dokładności oraz pewnej wprawy. Wystarczą podstawowe narzędzia, by metalowy stelaż i instalacje zmieniły się w estetyczną półkę na przybory kosmetyczne. 
Montaż zestawów toaletowych podtynkowych stał się powszechnie stosowanym rozwiązaniem i już dawno nie jest to przejaw mody dla zamożnych, czy sanitarnej konieczności w nowoczesnych biurowcach. Toalety podtynkowe cieszą się ogromną popularnością ze względów estetycznych – dają dużą swobodę zabudowy i wykończenia glazurą, oraz praktycznych – ponieważ instalacje są schowane w zabudowie, ograniczona jest powierzchnia osiadania kurzu i ułatwione jest utrzymanie czystości miski toaletowej oraz posadzki i ścian w jej otoczeniu.
Kolejność zabudowy wc podtynkowego
Kolejność postępowania jest dokładnie określona:
Przede wszystkim w miejscu przewidzianym pod toaletę powinna być doprowadzona instalacja wody zimnej oraz kanalizacja odpływowa sanitarna o odpowiedniej średnicy (110 mm).
Pierwszy etap – to instalacja fabrycznego stelaża podtynkowego wraz z przyłączem wodnym i kanalizacyjnym
Drugi etap – to montaż obudowy z płyt gipsowo-kartonowych na specjalnym stelażu z profili aluminiowych.
Etap 1 – instalacja fabrycznego stelażu wc podtynkowego
Nie istnieje uniwersalna instrukcja montażu wc podtynkowego, gdyż zależnie od producenta i modelu, różnią się one od siebie. Do każdego zakupionego produktu będzie załączona obrazkowa instrukcja instalacji, która jest nieodzowną pomocą. Ważne jest, aby podczas montażu zachować prawidła sztuki budowlanej i wykończeniowej – przestrzegać równych odstępów, ustalać prawidłowo pion i poziom montowanego stelażu, odpowiednio mocno dokręcać śruby montażowe w ścianie i posadzkach.
Również podłączenie stelaża do instalacji wodnej i kanalizacyjnej powinno spełniać wymagania producentów i zapewnić bezpieczną szczelność już po zabudowaniu. Jak zawsze, należy pamiętać o zakręceniu głównego zaworu z wodą przed podłączeniem stelaża, oraz ustalić przebieg instalacji w ścianie i posadzce przed wykonaniem wierceń.
Do montażu stelaża wc podtynkowego potrzebne będą podstawowe narzędzia:
– wiertarko-wkrętarka z udarem i kompletem wierteł do betonu
– bity do wiertarko-wkrętarki
– wkrętaki krzyżowe
– klucze oczkowe np. 10 i 13, najlepiej z grzechotką
– klucze monterskie (francuski, żabka)
– kombinerki
– poziomnica
– pasta poślizgowa
– pakuły lniane
– pasta instalatorska
– metrówka
– nożyk stolarski
– ręczna piłka do płyt gipsowo-kartonowych.
Etap 2 – Wykonanie zabudowy z płyt gipsowych
Zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych zwanych popularnie „płytami gipsowymi” albo „płytami g-k” pozwoli na zakrycie stelaża z instalacją oraz będzie podstawą pod dalsze wykończenia wnętrz naszych łazienek.
-
Zabudowany i wykafelkowany stelaż wc. Kolejny etap to montaż miski wiszącej i przycisku spłukiwania.
Z przyciętych na wymiar profili aluminiowych UD30 montujemy rusztowanie okalające stelaż podtynkowy. Stelaże obwodowe mocujemy do ścian i posadzek kołkami szybkiego montażu 6×40 i w nich mocujemy prostopadle odcinki profili CD60. Tak przygotowaną konstrukcję możemy wytłumić np. wełną mineralną, umieszczając ją wewnątrz stelaża.
Kolejnym krokiem będzie wycięcie z płyty g-k boków i czoła zabudowy. Ze względu wilgoć w łazience stosuje się płyty g-k wodoodporne, zielone. Wymiary zabudowy zmierzymy metrówką, natomiast rozstaw otworów montażowych będzie wskazany w dołączonej instrukcji montażu stelaża lub wydrukowany jako szablon do odrysowania na kartonowym opakowaniu stelaża.
Przed przykręceniem płyt g-k do konstrukcji, należy upewnić się czy instalacja wewnątrz jest szczelna, oraz czy wszystkie wycięte w płytach otwory pasują do wymiarów montażowych i wymiarów stelaża. Śruby nośne, otwór zasilania wodą i odpływ z miski nie powinny być zbytnio odsłonięte, gdyż klejona na płytę g-k glazura może wtedy nie mieć wystarczającego oparcia pod naciskiem użytkownika i miski sedesowej.
Jeżeli zachowane są dokładne rozmiary i rozstawy, a szczelność instalacji nie budzi zastrzeżeń, stelaż obudowujemy przyciętymi na wymiar płytami g-k. Uwaga – od czoła montujemy zawsze podwójną warstwę. Płyty g-k przykręcamy do profili stelaża wkrętami samowiercącymi do metalu, uważając, by nie rozgnieść płyt zbyt głębokim wkręceniem.
W ten sposób uzyskujemy stabilną zabudowę stelaża podtynkowego i możemy przystąpić do dalszego wykończenia łazienki przez układanie glazury.